Wszyscy pracownicy oraz użytkownicy obiektu w przypadku zaistnienia pożaru na terenie obiektu, budynku lub terenu zobowiązani są do czynnego włączenia się do akcji zmierzającej do likwidacji pożaru. Obowiązki te obejmują natychmiastowe zaalarmowanie wszystkie osoby znajdujące się w obiekcie oraz straż pożarną o powstałym pożarze.
Alarmowanie wewnętrzne w budynku polega na przekazaniu wszystkim znajdującym się w obiekcie informacji o niebezpieczeństwie. Alarmowanie zewnętrzne polega na powiadomieniu o pożarze straży pożarnej i innych służb wg potrzeb.
Prawidłowe alarmowanie straży pożarnej /w przypadku telefonicznego zgłoszenia/ wiąże się z podaniem następujących informacji:
• rodzaj zaistniałego zdarzenia /pożar budynku, dachu, piwnicy, na którym piętrze itp./
• miejsce zdarzenia (dokładny adres),
• wielkość zdarzenia, ilość osób poszkodowanych /w tym dzieci i ich wiek/ lub zagrożonych oraz kondygnację,
• nazwisko i imię osoby zgłaszającej,
• numer telefonu, z którego następuje zgłoszenie.
Osoba powiadamiająca straż pożarną powinna wyjść naprzeciw jednostkom, by właściwie pokierować je do miejsca zdarzenia.
W zależności od sytuacji należy zaalarmować inne służby ratownicze takie jak:
POGOTOWIE RATUNKOWE – 999, 112
STRAŻ POŻARNA – 998, 112
POLICJA – 997, 112
POGOTOWIE ENERGETYCZNE – 991
POGOTOWIE WODOCIĄGOWE – 994
POGOTOWIE GAZOWE – 992
Dyspozytor – osoba przyjmująca zgłoszenie może zażądać:
a) Potwierdzenia zgłoszenia poprzez oddzwonienie,
b) Dodatkowych informacji odnośnie zdarzenia, które w miarę możliwości należy podać.
3 Comments to “Zasady alarmowania wewnętrznego i zewnętrznego”
Add Comments (+)-
Jak dla mnie nr 112 wciąż ma pewne niedociągnięcia. W nagłych wypadkach lepiej dzwonić pod konkretny nr, gdyż mamy pewność iż osoba będąca na miejscu będzie w stanie pomóc.
Dzwoniąc na nr alarmowy 112 to gdzie się dodzwonimy? straż, pogotowie czy może policja? Miały być uruchomione CPR ale nic takiego nie widzę w wpisie.